Geschiedenis

Het zusterkamp heeft een lange geschiedenis. Aangezien wij niet precies wisten hoe dat zat hebben we aan een zuster van het eerste uur, Bep Last uit Koog aan de Zaan, gevraagd daar iets over te schrijven. De kampen werden, en worden, georganiseerd door zusters van de "Vergadering van gelovigen" maar worden de laatste jaren ook bezocht door zusters uit andere kerken en kringen.

Het verhaal van Bep Last over het ontstaan van "Het Zusterkamp" deel 1.

Graag wil ik iets over de Zusterkampen verteIlen. Het begin ligt eigenlijk bij de meisjeskampen genaamd "Los Hoes" begonnen in 1935. Lineke van Leeuwen, haar nichtje Heleen Voorhoeve, Jet Bijlsma en Iet Bender begonnen in dat jaar een meisjeskamp in Ugchelen bij Apeldoorn. De meisjes waren zo rond 15 jaar en ik heb me laten vertellen dat sommigen er met hoedjes op kwamen. Alles was erg primitief wat ook zijn charme had. Er zijn nog wat, fotootjes uit die tijd, Kleine kiekjes, niet allemaal even duidelijk. Je moest een zak meenemen die dan met stro gevuld en met een grote steek dichtgenaaid werd. Dat was dan je matras. Een sloop werd gevuld met hooi, het kussen. Ook dekens nam je zelf mee en een lakenzak, daar kroop je dan in. Een veteraan uit die tijd vertelde me ervan, ze is nu 88 jaar en wist nog veel. Met zijn tweeën uit Alphen aan den Rijn vandaan op de fiets naar Lisse om een nichtje op te halen. Daar een nachtje geslapen en met zijn drieën de andere morgen naar Amsterdam nog een nichtje ophalen. Daar ook blijven slapen en `s morgens met zijn vieren per boot, over het IJsselmeer, naar Harderwijk en vandaar fietsen naar Ugchelen. Niets uitrusten, meteen een strozak vullen, het sloop met hooi en een plekje in een tent opzoeken. Dan corvee doen, aardappelen en groente schoonmaken. Dat waren nog eens tijden! Toch vonden ze alles prachtig. Er werd veel gezongen en gelachen, er was gedegen Bijbelstudie maar ook wandelingen en speurtochten.