's Morgens deden we vaak de bijbelstudie in de bloeiende hei op een heuvel vlak bij de boerderij. Dat was echt genieten! Water kwam nu uit de kraan maar was nog even koud. Koken gebeurde op de donkere deel. In een hoek stonden een paar gasstellen op de grond en was ons kokkie aan het koken, dan stonden we er vaak omheen en hadden de grootste pret samen. We hebben er wel zo gelachen, dat iemands kunstgebit uit haar mond in de pan rolde. Kokkie viste het eruit en we hebben alles lekker opgegeten. Maar er moest wel een nieuw gebit komen en ze liep de hele week verder met een lege mond. We waren met 15 kinderen maar later kwamen er wel 25. Eens kregen ze allemaal diarree en vroegen de hulpen of we zelf de luiers (toen nog katoen) wilden spoelen. En zo stonden we met 5 moeders om een grote teil heen en visten er de meest vieze luiers uit. Gelukkig was er toen al een wasmachientje. Toen bij ons thuis de zesde was geboren deden we het zo. Mijn man nam een week vrij en zorgde voor de 3 oudsten en ik nam de 3 jongsten mee naar het kamp. De baby voedde ik zelf en lag in een mandje op een oud kinderwagen-onderstel. Alles was heel primitief en heel gezellig.  Mijn behulpzame broer kwam eens met een bus 5 moeders met kinderen ophalen uit de Zaanstreek om ons naar Laag Soeren te brengen. Onderweg trakteerde hij ons op een kopje koffie in een restaurant. Hij liep voorop en 5 vrouwen met 10 of 12 kinderen marcheerden achter hem aan. Met grote ogen keek de ober naar ons binnenkomen, zegt mijn broer: "Ja en thuis heb ik er ook nog één met 5 kinderen". Grote hilariteit. Later werden de moederkampen opgeheven en was het voor zusters, zelf ging ik er vrijwel ieder jaar heen.